Nieustraszeni?

Wiatr niesie naszą historię
Bo nie można, ot tak rzucić w zapomnienie
Tych wszystkich wspólnych lat.

Działania czynione przez strach
Nadziei płomień już dawno zgasł
Instynktownie popełniane zbrodnie

Nikt nic nie mówi, oczekiwanie
Zamiera czas, a cały świat
Czeka bez tchu, ramię w ramię.

W jednej krótkiej chwili
Gdy przez chwilę nic nie mówimy
Jesteśmy jednością.
Silniejsi. Nieustraszeni.