Zbieram dowody w kółko i w kółko
Uciekam od codzienności
Nie mogę Ci wierzyć
Nie mogę ci ufać
Próbuję zapomnieć, topiąc serce w kłamstwie
Nie czuje bólu stojąc w deszczu
Który nie zmywa Twego imienia
Niefortunnie upadam
Słyszę nieprzyjazne głosy
Rzucające cień na mą duszę
Ciągle spadam w dół
Po co nam to było?
Został pył i kurz wspomnień
Boleśnie drażniący oczy.

z podziękowaniem dla http://twitter.com/TheDevonna

Chciałabym aby każdy się dowiedział
Bym wreszcie wypowiedziała
to co w sercu mam.
Bo prawda zaczyna gnić
z powodu braku światła.

Serce od dawna zapełniałam nadzieją
Próbowałam w nią wierzyć
Zawsze byliście przy mnie
Nie wracaliśmy do przeszłości
Nie uciekaliśmy przed błędami
Żadna burza nie była nam straszna

I teraz też nie chce zawracać
Musimy iść przez most
który sami zbudujemy
Może się wydawać, że to szaleństwo
Ale to właśnie MY.

Oszukując sama siebie,
ciągle wierzę.
Ludzie mówią mi: nie warto.
Jak zamknięta w klatce
Dokarmiana namiastką miłości
Zagubiona we własnym ciele
Mimo to, zdana ciągle na siebie.

Łapiesz za serce i wyrywasz
Zszywasz ranę, wstawiasz implant
Już dawno zapomniałam
co znaczy uczucie.

Zawsze masz rację
Wchodzisz do mojej głowy,
siejesz zamęt
Już tak nie chce.