Słyszałam wiele różnych słów
W różne strony obrazy szły
Stałam po środku
Wstrzymując oddech
Ciągle czekając na zielone światło.
Od chwili gdy jesteście tu
To co trudne łatwiejszą drogę ma
A wszystko co złe - odeszło stąd
Niesione siłą rąk.
Po stromych schodach zbiegając
W ciemności światła szukając
Nie mogłam odnaleźć się
Usłyszałam w głębi głos
'Nie zgub tu siebie'
Od chwili gdy jesteście tu
To co trudne łatwiejszą drogę ma
A wszystko co złe - odeszło stąd
Niesione siłą rąk.
Nigdy nie mówiliście:
Nie podołasz
Wierzyliście, jak nie wierzył nikt.
Krzycząc 'dziękuję'
Burzę mój mur.
Ej no weź . To jest bardzo głębokie. Boję się , że niektórzy mogą tego nie zrozumieć . Ale w tym jest MAGIA.
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie. Na opowiadanie i tego bloga , którego prowadzę od lutego.