Ważne i ważniejsze.

Byłam małą dziewczynką
Zwyczajnie w ciebie wtuloną
Biorącą cię za cały swój świat

Pozwoliłeś bym się załamała
Pozwoliłeś by mój świat obrócił się w pył
Lecz ja wciąż jestem
Bo nie chcę/nie mam siły by odejść

Są uczucia, których nie da się opisać
Są myśli, które próbujemy wyrzucić
Są chwile, które będziemy pamiętać
Są, choć tak bardzo chcielibyśmy zapomnieć

Co mogę zrobić?
Jak dalej być zauważaną
Gdy staję na głowie
Świat sobie żartuje

+1

Jutro jest niepewne
Jednego dnia tu, drugiego już tam.
Jak mamy tak żyć?
Gdy na świecie nic już nie jest ważne.

Chciałeś by cię docenili
Zostałeś z niczym
Malutkim człowiekiem

Mamy prawo głosu, lecz nikt go nie słucha.
Robimy swoje i nic więcej.
Nie liczy się nic więcej.
Prócz nas, egoistów.

stówa.

Obiecałam, że setny post, będzie inny niż wszystkie.

-Czego pragnę?
Pragnę szczęścia, tylko nie takiego o jakim piszą w książkach. Takie już mam, w postaci rodziny i przyjaciół.
Bardziej wewnętrznego szczęśliwego spokoju.
Zaufać samej sobie, zakochać się, uwierzyć w miłość, nie bać się.
-O czym marzę?
O nie osiągalnym, o czymś, do czego ciężko jest mi się przyznać przed samą sobą. Ani ja tego nie akceptuję, ani moje serce i rozum.
-O czym śnię?
Często o przyszłości, o miłości - których nie rozumiem.
-Co wspominam?
Szczęśliwe chwile, 'takie momenty w których świat nie istnieje'. :) Jak wspominać, to tylko i wyłącznie miłe rzeczy. ;)
-Kim jestem/będę?
Sobą. Szczęśliwą sobą.
-Jaka będę?
To zależy od życia, które cholernie na siłę zmienia mój charakter.
-W co nie chcę wierzyć?
W miłość, w sprawiedliwość.
-Za co dziękuję?
Za to, że mam do kogo kierować te słowa.
Za czytelników.
Za moje porypane ale wspaniałe życie.

:D <3